Czy to już wiosna?

Połowa lutego w tym roku jest dość ciepła, a słońce postanowiło w końcu wyjrzeć zza chmur. To idealny czas, aby wybrać się na wycieczkę po warszawskich parkach w celu poszukiwania śladów wiosny.

Pierwszy przystanek to Park Szymańskiego, gdzie obserwowałem toki łysek. 

Jakoś nigdy wcześniej nie zwracałem na nie uwagi, a jest to dość ciekawe widowisko.

Samce wdzięczyły się pływając z charakterystycznie uniesionymi skrzydłami, a samice obserwowały te popisy z brzegu. Od czasu do czasu pomiędzy samcami dochodziło do sprzeczek, bijatyk i wzajemnego przeganiania.

Oprócz łysek na wodzie w spokoju odpoczywały krzyżówki.

To niedoceniane fotograficznie ptaki, które przy odrobinie słońca potrafią pokazać jak bardzo są kolorowe.

Następnie wybrałem się do Łazienek Królewskich, gdzie podobnie jak przed rokiem natknąłem się na nurogęsi.

Kaczki te regularnie gniazdują w Łazienkach.

Samiec nurogęsi, pływał w pobliżu samicy,

która trzymała się blisko dziupli

prawdopodobnie wybranej na miejsce złożenia jaj.

Nie tylko nurogęsi składają jaja w dziuplach.

Podobnie robią mandarynki, jedne z najbardziej kolorowych kaczek, które coraz częściej można spotkać nie tylko w parkach i ogrodach.

Samce mandarynek są niesamowicie kolorowe,

ale samicom także nie można odmówić wdzięku.


Jednak chyba najbardziej charakterystycznymi, a zarazem najbardziej kolorowymi ptakami, którege można spotkać w Łazienkach, są pawie indyjskie.

Nie mogłem odmówić sobie przyjemności sfotografowania tych niezwykłych ptaków,

które dumnie spacerowały po parkowych alejkach prezentując swoje wdzięki.

Moja wizyta w Łazienkach nie mogła obyć się bez odwiedzin "strażnika parku" czyli puszczyka.

Wiosna się zaczyna, więc mam nadzieję, że kolejne wizyty będą równie owocne.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Kropiatka

Obraz
W tym roku lipiec zdecydowanie stoi pod znakiem chruścieli. W moim poprzednim wpisie wrzuciłem zdjęcia z mojego spotkania z kokoszką. Tym razem postanowiłem podzielić się zdjęciami kolejnego chruściela, a mianowicie kropiatki . W zeszłym roku miałem okazję spotkać ją w okolicach Krakowa oraz podczas mojej wizyty na Warmii. W tym roku ponownie wybrałem się na Warmię z planem ponownego fotografowania czapli białych.  Nie minęło 15 minut od momentu kiedy rozłożyłem się na bagienku, kiedy pomiędzy trzcinami coś się poruszyło. Chwilę później wyszła z nich kropiatka. Miałem wrażenie, że ptak postanowił z ciekawości zobaczyć co to takiego leży w błocie.  Niestety przelatująca czapla spłoszyła tego niesamowicie skrytego ptaka. Podczas moich kolejnych wizyt nie udało mi się już jej zobaczyć. Na całe szczęście z tego spotkania pozostało parę naprawdę udanych zdjęć.
Czytaj więcej

Wodniczek

Obraz
Tym razem postanowiłem zaprezentować kilka zdjęć z mojego pierwszego spotkania z młodym wodnikiem . Do tej pory spotykałem tylko dorosłe osobniki tego gatunku. Tak samo miało być i tym razem. Siedząc na moim ulubionym warmińskim bagienku, słyszałem je wielokrotnie jak odzywały się w zaroślach lub w gęstwinie trzcin. Jednak jakoś nigdy nie miały odwagi się pokazać. Myślałem, że tak samo będzie i tym razem, jednak ku mojemu zdziwieniu, w pewnym momencie coś zaczęło wychodzić z trzcin. W pierwszej chwili pomyślałem, że to młoda kokoszka. Jednak to nie była kokoszka, a młody wodnik. Bardzo nieśmiało wychylił się spomiędzy trzcin i postanowił przespacerować się przed moim obiektywem. Zatrzymał się na chwilkę, po czym spłoszony przez jakiś odgłos, szybko wrócił w bezpieczną gęstwinę trzcin. Mam nadzieję, że spotkamy się ponownie za rok.
Czytaj więcej

Zimorodkowy zawrót głowy

Obraz
Jeden z lipcowych tygodni, który spędziłem w Kłaju, postanowiłem spędzić na fotografowaniu ślepowronów. Od kilku lat można tam spotkać te rzadkie ptaki. Na zasiadkę wybrałem jedno z miejsc z widokiem na przewrócone drzewo, na którym ptaki te lubią przesiadywać. Niestety pomimo kilku poranków spędzonych na oczekiwaniu, ślepowrony się nie pojawiły. Dopiero przy okazji kolejnej wizyty w Kłaju udało mi się namierzyć miejsce, które w tym roku sobie upodobały. Na całe szczęście czas oczekiwania nie był czasem straconym, gdyż towarzyszyli mi inni ptasi modele. Te, którym miałem możliwość poświęcić najwięcej uwagi, były zimorodki .  Tak się akurat złożyło, że przewrócone drzewo, przy którym czekałem na ślepowrony, było ulubionym miejscem odpoczynku i polowań pary zimorodków. Po pierwszym dniu  udało mi się namierzyć jedną z gałęzi, którą cieszyła się największą popularnością tych ptaków. Pomimo ciężkich warunków terenowych, udało mi się znaleźć miejsce dobrze oświetlone, z całkiem przyjemnym t
Czytaj więcej