Mieszkańcy żwirowni

Przedświąteczny tydzień miałem okazję spędzić u moich rodziców w Kłaju. Oczywiście zabrałem ze sobą trochę sprzętu, gdyż część wolnego czasu zamierzałem poświęcić na fotografowanie. W końcu miałem okazję w pełni przetestować mój nowy korpus (Nikon D500), który nabyłem zaledwie trzy tygodnie temu i jeszcze nie miałem za wiele okazji, aby z nim się zapoznać.

Kłaj to jeden ze stałych punktów na mojej mapie foto-wycieczek. W okolicy jest sporo ciekawych miejsc, które obfitują w różne gatunki zwierząt. Przepływa tu rzeka Raba, jest żwirownia, kilka stawów wędkarskich, starorzecze, torfowisko oraz Puszcza Niepołomicka. 

Miełem ambitne plany, aby odwiedzić wszystkie z tych miejsc, jednak nie udało się, ale i tak jestem zadowolny, gdyż spotkałem wiele ciekawych gatunków ptaków, z czego kilka po raz pierwszy.

Pierwszym z miejsc, do którego się wybrałem, były okolice wciąż funkcjonującej żwirowni. Na jednej z okolicznych łach powstałych podczas płukania piasku, spotkałem kilka sieweczek rzecznych. Ptaki pozwoliły podejść do siebie dość blisko i muszę przyznać, że jeszcze nigdy nie miałem okazji przyglądać się tym ptakom z tak bliska.

Kawałek dalej, wśród kup żwiru i zwałów ziemi, zobaczyłem dwa brodźce piskliwe.

Zazwyczaj widywałem te ptaki, gdy z prędkością błyskawicy odlatywały spod nóg. Tym razem jednak podobnie jak sieweczki, ptaki pozwoliły zbliżyć się nieco do siebie, choć widać było, że są bardzo czujne.

Natomiast wśród trzcin porastających okolicę, co chwilkę można było dostrzec potrzosy.

Niektóre samce trochę nieśmiało zaczynały śpiewać, jednak większość zajęta była głównie szukaniem pożywienia lub ciągłymi gonitwami wśród trzcin.

To nie jedyni mieszkańcy żwirowni, których spotkałem, niestety nie wszystkich udało mi się sfotografować (lub zdjęcia były zbyt słabe, aby móc się nimi pochwalić). Szczególnym zaskoczeniem było dla mnie spotkanie gęgaw oraz rybitwy czarnej, których do tej pory nie widywałem w tym miejscu. Ciekawe czy ptaki te były tylko przelotem, czy też zostaną w tym miejscu na dłużej.

Kolejny wpis będzie o tym, co udało mi się "złapać" nad pobliskim starorzeczem Raby.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Myszakowy zawrót głowy

Obraz
Marzec i kwiecień obfitowały w rozmaite okazje do fotografowania, niestety z tego powodu trochę zaniedbałem blog. Pora zatem nadrobić trochę zaległości i cofnąć się do początku marca, aby pokazać zdjęcia z mojej wizyty w czatowni u kolegi Wiesława. Jedną z głównych marcowych atrakcji były myszołowy oraz jastrzębie. Jastrzębie niestety nie dopisały.  Na szczęście inaczej było z myszołowami , które chętnie zaglądały w okolice czatowni. Pomimo ciężkich warunków pogodowych (pełne zachmurzenie i przelotny deszcz) udało się złapać wiele ciekawych kadrów. Szczególnie zadowolony jestem z ujęć tych pięknych ptaków w locie.  
Czytaj więcej

Bliskie spotkanie

Obraz
Budując czatownie po cichu liczyłem, że w końcu się to stanie i pojawi się przed nią ślepowron . Bardzo chciałem sfotografować młodego osobnika, ponieważ podoba mi się ich kropkowane upierzenie, które mają tylko osobniki, które wykluły się w danym sezonie. Miałem właśnie zbierać się do domu, gdyż słońce zaczęło dość mocno świecić, a w takich warunkach ciężko się fotografuje. W pewnym momencie coś spłoszyło jedną z czapli. Z początku myślałem, że może to ja poruszyłem obiektywem. Odruchowo przesunąłem obiektyw lekko w bok i zobaczyłem, że na gałęzi wystającej z wody właśnie wylądował młody ślepowron . Ustawił się tak, że słońce idealnie go oświetlało. Ptak posiedział kilka minut na gałęzi, wyczyścił pióra po czy przeniósł się na pobliskie trzcinowisko, gdzie postanowił zapolować. Niestety ptak wszedł w głąb trzcin i nie udało i się uchwycić polowanie, ale i tak jestem zadowolony. Kilka dni później ponownie miałem szczęście, gdyż na jednym z konarów usiadł jednoroczny ptak. Ja widać nie ...
Czytaj więcej

Gość z dalekiej północy

Obraz
W przeciwieństwie do grudnia 2024, który nie dostarczył mi zbyt wielu okazji do fotografowanie, styczeń 2025 w nie obfituje. Najpierw w Parku Moczydło pojawił się samiec rożeńca, a tuż po nowym roku w okolicy Otwocka pojawił się nur białodzioby . Ptak ten zamieszkuje rejony arktyczne Azji i Ameryki Północnej. W Europie można go spotkać zimą w północnej Norwegii i Finlandii. Pojawienie się tego ptaka tak daleko na południe od swoich naturalnych regionów jest dużym wydarzeniem, które oczywiście ściągnęło w okolice Warszawy tłumy ptasiarzy i fotografów. Powodem pojawienia się tego ptaka w tej okolicy może być związany zarówno z jego wiekiem (jest to osobnik młody) oraz silnymi wiatrami z północy, które mogły przywiać go aż w okolice Warszawy. Zachęcony przez kilku znajomych fotografów postanowiłem wybrać się nad Wisłę w okolice Otwocka i zobaczyć tego "egzotycznego" ptaka na własne oczy. To co mnie najbardziej zaskoczyło, to coś co jest charakterystyczne dla ptaków z dalekiej pó...
Czytaj więcej