Majówka w Książu Wielkim

Zachęcony efektami ostatniej wizyty nad stawami w Książu Wielkim, postanowiłem zawitać tam ponownie podczas tegorocznej majówki. Tym razem pogoda była dużo bardziej łaskawa. Na miejscu przywitało mnie całkiem spore stado siewkowatych składające się głównie z łęczaków i batalionów.

Nie minęła chwila od momentu rozłożenia się ze sprzętem, a tu taka niespodzianka. Zaledwie kilka metrów ode mnie wylądował brodziec śniady. To moje pierwsze spotkanie z tym ptakiem. Ptak był jeszcze w szacie spoczynkowej, w której dominuje kolor szary i brązowy z jaśniejszymi plamkami, to na początku sprawiło mi trochę problemów z rozpoznaniem gatunku. W szacie godowej pióra brodźca śniadego są zdecydowanie ciemniejsze, bardziej czarne i raczej trudno go pomylić z innym gatunkiem.

Po chwili brodziec odleciał, ale w pobliżu pojawiły się łęczaki.

Ptaki w dość szybkim tempie przemierzały pobliskie kałuże w poszukiwaniu pożywienia.

Do łęczaków dołączył batalion.

W pewnym momencie usłyszałem głośny pisk i w kałuży wylądował kwokacz.

Ptak zamiast szukać pożywienia w mulistym dnie, biegał do okoła próbując złapać krążące nad wodą owady. Muszę przyznać, że był w tym bardzo skuteczny.

Oczywiście brodźce, bataliony, łęczaki i kwokacze, to nie jedyne ptaki, które spotkałem nad stawami w Książu. Na największym zbiorniku pojawiły się perkozy dwuczube.

Z przyjemnością przyglądałem się jak ptaki odbywają toki, podczas których łączą się w pary i wykonują coś w rodzaju tańca synchronicznego.

Nad stawami co jakiś czas krążyły błotniaki stawowe. Prawdopodobnie para tych ptaków założyła gniazdo w pobliskim trzcinowisku.

Zaskoczeniem, choć już nie tak dużym jak za pierwszym razem, było pojawienie się rybołowa. Najwidoczniej spodobało mu się w tym miejscu i postanowił wrócić tu ze swojej zimowej podróży. Ciekawe czy wrócił w pojedynkę?

Jak widać majówka była udana i pomimo tego, że część stawów została opróżniona, sporo się w tej okolicy dzieje.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Myszakowy zawrót głowy

Obraz
Marzec i kwiecień obfitowały w rozmaite okazje do fotografowania, niestety z tego powodu trochę zaniedbałem blog. Pora zatem nadrobić trochę zaległości i cofnąć się do początku marca, aby pokazać zdjęcia z mojej wizyty w czatowni u kolegi Wiesława. Jedną z głównych marcowych atrakcji były myszołowy oraz jastrzębie. Jastrzębie niestety nie dopisały.  Na szczęście inaczej było z myszołowami , które chętnie zaglądały w okolice czatowni. Pomimo ciężkich warunków pogodowych (pełne zachmurzenie i przelotny deszcz) udało się złapać wiele ciekawych kadrów. Szczególnie zadowolony jestem z ujęć tych pięknych ptaków w locie.  
Czytaj więcej

Bliskie spotkanie

Obraz
Budując czatownie po cichu liczyłem, że w końcu się to stanie i pojawi się przed nią ślepowron . Bardzo chciałem sfotografować młodego osobnika, ponieważ podoba mi się ich kropkowane upierzenie, które mają tylko osobniki, które wykluły się w danym sezonie. Miałem właśnie zbierać się do domu, gdyż słońce zaczęło dość mocno świecić, a w takich warunkach ciężko się fotografuje. W pewnym momencie coś spłoszyło jedną z czapli. Z początku myślałem, że może to ja poruszyłem obiektywem. Odruchowo przesunąłem obiektyw lekko w bok i zobaczyłem, że na gałęzi wystającej z wody właśnie wylądował młody ślepowron . Ustawił się tak, że słońce idealnie go oświetlało. Ptak posiedział kilka minut na gałęzi, wyczyścił pióra po czy przeniósł się na pobliskie trzcinowisko, gdzie postanowił zapolować. Niestety ptak wszedł w głąb trzcin i nie udało i się uchwycić polowanie, ale i tak jestem zadowolony. Kilka dni później ponownie miałem szczęście, gdyż na jednym z konarów usiadł jednoroczny ptak. Ja widać nie ...
Czytaj więcej

Gość z dalekiej północy

Obraz
W przeciwieństwie do grudnia 2024, który nie dostarczył mi zbyt wielu okazji do fotografowanie, styczeń 2025 w nie obfituje. Najpierw w Parku Moczydło pojawił się samiec rożeńca, a tuż po nowym roku w okolicy Otwocka pojawił się nur białodzioby . Ptak ten zamieszkuje rejony arktyczne Azji i Ameryki Północnej. W Europie można go spotkać zimą w północnej Norwegii i Finlandii. Pojawienie się tego ptaka tak daleko na południe od swoich naturalnych regionów jest dużym wydarzeniem, które oczywiście ściągnęło w okolice Warszawy tłumy ptasiarzy i fotografów. Powodem pojawienia się tego ptaka w tej okolicy może być związany zarówno z jego wiekiem (jest to osobnik młody) oraz silnymi wiatrami z północy, które mogły przywiać go aż w okolice Warszawy. Zachęcony przez kilku znajomych fotografów postanowiłem wybrać się nad Wisłę w okolice Otwocka i zobaczyć tego "egzotycznego" ptaka na własne oczy. To co mnie najbardziej zaskoczyło, to coś co jest charakterystyczne dla ptaków z dalekiej pó...
Czytaj więcej